Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania.
Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1212
• Sakrament chrztu świętego jest udzielany niemowlętom w trzecią niedzielę miesiąca na Mszy świętej o godzinie 12:30 oraz w drugi dzień Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
• Do kancelarii rodzice zgłaszają się z aktem urodzenia dziecka oraz zaświadczeniami od rodziców chrzestnych.
• Rodzice i chrzestni są zaproszeni na katechezę sakramentalną w kościele w sobotę o godz. 19:00 przed chrztem dziecka.
• Wszelkie sprawy formalne należy uregulować w kancelarii do piątku przed chrztem dziecka.
• Rodzicami chrzestnymi mogą być osoby wierzące i praktykujące, które ukończyły 16 rok życia, przyjęły sakrament bierzmowania, nie mają przeszkód kanonicznych (przeszkoda kanoniczna dotyczy osób żyjących w tzw. wolnych związkach lub związanych związkiem cywilnym, bez sakramentu małżeństwa lub będących po rozwodzie). Jeżeli jeszcze są uczniami, powinni uczestniczyć w katechezie szkolnej. Od osób spoza naszej parafii wymagane jest zaświadczenie własnego proboszcza o możliwości podjęcia zadania chrzestnych.
• Przy okazji Chrztu Św. składa się ofiarę na potrzeby parafii.
Pragnący być chrzestnymi w innej parafii mogą otrzymać zaświadczenie dopuszczające do tej godności po udokumentowaniu swojej wiary (małżonkowie powinni mieć ślub kościelny, a młodzież zaświadczenie o bierzmowaniu i uczęszczaniu na lekcje religii).
W Katechizmie Kościoła Katolickiego i Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy: Zdolny do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony.
Kodeks Prawa Kościelnego wskazuje najpierw na osobę dorosłą i jasno określa: Aby dorosły mógł być ochrzczony, powinien wyrazić wolę przyjęcia chrztu, być odpowiednio pouczony o prawdach wiary i obowiązkach chrześcijańskich oraz przyjąć praktykę życia chrześcijańskiego w katechumenacie (kan. 865). Również Katechizm wskazuje, że katechumenów należy odpowiednio wprowadzać w tajemnicę zbawienia i praktykę obyczajów ewangelicznych, a przez święte obrzędy, spełniane w kolejnych odstępach czasu, wtajemniczać ich w Życie wiary, liturgii i miłości Ludu Bożego.
Jeśli zaś chodzi o chrzest dzieci Kodeks podkreśla: Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu (…). Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się, aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci którzy prawnie ich zastępują; aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie; dziecko rodziców katolickich, a nawet niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie ochrzczone, nawet wbrew woli rodziców (kan. 867-868). Katechizm zaś dopowiada, że rodzice chrześcijańscy powinni uznać, że taka praktyka odpowiada ich roli opiekunów życia, powierzonej im przez Boga. (1251)